Sarah grooves up her bag a bit here – working through some great 60s pop
tunes, set to arrangements by Luchi De Jesus that have a nice little
swing! The jazz component of the set is a bit muted, but Sarah's voice
still sounds great – and the best tunes on the album have a groovy 60s
approach that's a nice change, and in the same mod mode as work from the
same time by Mel Torme – loungey, but still plenty darn great, and
almost hipper than some of the other Vaughn work from the title.
Ιδρύθηκαν στην Αθήνα το 74 και την ίδια χρονια έγραψαν το πρώτο τους 45αρι "Λουλούδια Αγάπης" επιχειρώντας ν ακολουθήσουν τις ποπ φόρμες εκείνης της περιόδου. Δυο χρονια αργότερα κυκλοφορούν το ένα και μοναδικό τους Lp το οποίο παρασύρθηκε στην αφάνεια , αφού η αδιαφορία του κοινού για το είδος εκείνη τη χρονική στιγμή ηταν έκδηλη.
Αυτή η αντιμετώπιση οδήγησε το σχήμα στην διάλυση.
Wonderful late work by Evans – recorded in 1977, but not issued until
after his death in 1980. The session benefits from the bass work of
Eddie Gomez – rich, round, and warm – a perfect accompaniment for Evans'
sometimes faltering piano work at the time – and a player that Evans
was incredibly lucky to be working with during much of his later years.
The set includes a wonderful version of Michel Legrand's "You Must
Believe In Spring", plus the tracks "Theme From Mash", "The Peacocks",
"Sometime Ago", and "Gary's Theme".
Taste :
Bill Evans - B Minor Waltz (for Ellaine)
Bill Evans - Theme From MASH (aka Suicide Is Painless)
Valerie and Her Week of Wonders (Η ΒΑΛΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ 1970)
Η νεαρή Βάλερι παρακολουθεί ένα τσούρμο καλλιτέχνες που έχουν φτάσει για τις ανάγκες ενός γάμου στην πόλη της, όταν ξαφνικά η προσοχή της πέφτει σε ένα «τέρας» του οποίου το πρόσωπο μεταμορφώνεται σε κάτι που μοιάζει με βαμπίρ. Η Βάλερι εξακολουθεί να βλέπει το βαμπίρ παντού, στο πρόσωπο κάθε άντρα που συναντά. «Ο σκηνοθέτης δίνει μυθικές διαστάσεις στη μεταμόρφωση μίας ανήλικης κοπέλας σε γυναίκα, ταυτίζοντας την πρώτη της έμμηνο ρύση με την ιδέα ενός βαφτίσματος στον ενήλικο κόσμο, τη διττή, σχιζοφρενική φύση του οποίου η ηρωίδα πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίσει, έστω κι αν βαδίζει ουσιαστικά σε μία ονειρική προέκταση της πραγματικότητας».
Trailer
Tutti i colori del buio (ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ) 1972)
Μια γυναίκα αναρρώνει από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο στο οποίο έχασε το αγέννητο παιδί της, βρίσκει τον εαυτό της να καταδιώκεται απο μία συμμορία από λάτρεις του διαβόλου.
Trailer
Una lucertola con la pelle di donna (ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑΣ 1971)
Μια γυναίκα κατηγορείται για τη δολοφονία της χαλαρών ηθών γειτόνισσάς της, αμέσως αφότου την έχει δει με κάθε λεπτομέρεια στο όνειρό της. Είναι όντως δολοφόνος, είναι παράφρων, ή κάτι άλλο;Η Carol Hammond ζει στο Λονδίνο και είναι η κόρη ενός πολύ επιτυχημένου δικηγόρου και πολιτικού (Leo Genn). Είναι εγκλωβισμένη σε έναν γάμο με έναν σύζυγο που την πήρε για τα χρήματά της και σε μια βαρετή και χωρίς νόημα ζωή μέσα στην χλιδή και την πολυτέλεια. Αρχίζει να έχει κάποια πολύ επίμονα όνειρα έντονου σεξουαλικού χαρακτήρα με την γειτόνισσά της, η οποία είναι μια μοιραία, θα έλεγε κανείς, και ιδιαίτερα χαλαρών ηθών γυναίκα, ονόματι Julia Durer. Στο αποκορύφωμα αυτών των ονείρων της, κάνει έρωτα με την Durer και μετά την δολοφονεί. Σύντομα, η Durer βρίσκεται δολοφονημένη στο σπίτι της, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η Carol γίνεται η κύρια ύποπτος για τον φόνο και ο επιθεωρητής της αστυνομίας, Corvin προσπαθεί να διαλευκάνει την υπόθεση. Το όπλο του φόνου ανήκει στην Carol, τα αποτυπώματά της βρίσκονται πάνω της, ενώ στην σκηνή του εγκλήματος βρίσκεται και το παλτό της και ένα πεταμένο φουλάρι… και πάλι όμως κάτι δεν δένει και οι υποψίες του αστυνομικού κινούνται στο οικογενειακό της περιβάλλον…Εν τω μεταξύ, γίνεται απόπειρα δολοφονίας κατά της Carol από κάποιους τύπους που σύχναζαν στο σπίτι της Julia και μάλιστα που τους είχε δει στο όνειρό της να παρακολουθούν τον φόνο, πράγμα που κάνει τα πράγματα να περιπλέκονται ακόμα περισσότερο.
Πανέμορφα συνεχόμενα ψυχεδελικά πλάνα που κάνουν την ατμόσφαιρα εκπληκτική και καθιστούν το Vampyros Lesbos ένα αληθινό επίτευγμα τουλάχιστον όσον αφορά το καλλιτεχνικό του κομμάτι.Η μουσική των Manfred Hubler και Sigi Schwab είναι αληθινά εκπληκτική, δίνει τον τόνο σε όλη την ταινία και την ανεβάζει επίπεδα ακόμα περισσότερο.
Χωρίς υπερβολή, πρόκειται για ένα από τα κορυφαία soundtracks ταινιών της εποχής και σίγουρα το καλύτερο στην τεράστια φιλμογραφία του Jess Franco. Όσο γι την Soledad Miranda...
Trailer
2. The 10th Victim.
Σε μια κοινωνία του μέλλοντος η βία καναλιζάρεται, από το κράτος, σε σπόρ όπου το κυνήγι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.Σ' ένα παράλληλο μέλλον, κάπου στον 21ο αιώνα, το πιο δημοφιλές παιχνίδι είναι η αναμέτρηση ανάμεσα σε κυνηγούς και θύματα. Όταν τους αντίστοιχους ρόλους ενσαρκώνουν η Ούρσουλα 'Αντρες κι ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, μιλάμε για μια, καθ'όλα διασκεδαστική sci-fi extavaganza, που επηρέασε, σχεδόν, τα πάντα, από τον Austin Powers, ως το Battle Royal. Εξαιρετική μουσική από τον Pierro Piccioni
There's a vampire with a flute on the cover – and that image alone is
more than enough to make us drop the needle on this rare Japanese gem
from the 70s! And fortunately, the sound of the music is equally cool –
funky fusion with some nicely spacey currents – almost a Mizell
Brothers vibe at points, in the way elements can swirl around in the
mix, and attain this wonderfully full power without ever sounding too
commercial at all! There's definitely some of that flute on the record,
but the keyboards are maybe even cooler – as is all the electric
instrumentation, which comes together in a sublime way!
Taste :
The Mystery Kindaichi Band – Yatsuhakamura (Eight Village Grave)
Value : From 2.500 to 3.500 euros (the original press)
A stunning set of modal soul jazz from the LA underground of the 60s –
the only album we've ever seen by pianist J Reginald Andrews – and an
earthy set that's filled with great tracks! The overall approach is
piano and percussion plus horn bits – with Andrews on the keys, playing
in solidly soulful waves of sound, really setting the scene for the
album's strong work on alto, baritone, and trumpet. There's some conga
at the bottom, and a freewheeling approach that reminds us a lot of the
mighty first album by the Harold Johnson Sextet – a group who were
certainly contemporaries of Andrews on the LA scene.
