Label : MPS
Value :
To 1969 ο τρομπονίστας Peter Herbolzheimer δημιουργεί τους Rhythm Combination & Brass. Μια super μπάντα με 5 τρομπέτες : llan Botschinsky, Art Farmer, Dusko Goykovich , Palle Mikkelborg, Ack van Rooyen, ένα σαξόφωνο και φλάουτο : Herb Geller, τρία τρομπόνια : Jiggs Whigham, Rudi Fuesers και Peter Herbolzheimer, έναν οργανίστα : Dieter Reith, τέσσερις μπασίστες : Niels Henning Ørsted Pedersen, Peter Trunk , Jimmy Woode jr. και Heinz Kitschenberg (E-bass), ντραμς : Tony Inzalaco, τρεις περκασιονίστες : Horst Muhlbradt, Hermann Mutscheler, Joe Harris και ένα σιτάρ και κιθάρα : Sigfried Schwab! Κατα καιρούς έβαζε και κάποιους έξτρα μουσικούς, κιθάρα η δυο πλήκτρα.
Για μένα η πιο δημιουργική περίοδος του Peter Herbolzheimer ειναι αυτή στην MPS. Απ το 1972 ως και το 1975-76.
Το 1995 κυκλοφόρησε η συλλογή "Peter Herbolzheimer Rhythm Combination & Brass - Masterpieces" σε cd οπού περιέχει τις πιο χαρακτηριστικές ηχογραφήσεις του απ αυτή τη πενταετία- εξαετία που είπα παραπάνω.
Η κορύφωση του cd για μένα το My kind of sunshine (από live του 1970). Ένα δεκαπεντάλεπτο live κομμάτι, που ενώ αρχικά θα νόμιζες ότι πρόκειται για κάποιο ψυχεδελικό (ξεκινάει με σιτάρ), στην συνεχεία νομίζεις ότι ειναι κάποιο ακυκλοφόρητο κομμάτι του David Axelrod (μπασαδούρα, φλάουτο και τα χαρακτηριστικά "Axelord" ντραμς απ το 2:03) ώσπου!! Μπαίνουν πνευστά και hammond (2:54) με επιφωνήματα!
Πως μπορεί να τελειώσει αυτό κομμάτι?? Είπα τη πρώτη φορά που τ άκουσα. Αυτός ειναι ο τεράστιος Peter Herbolzheimer!
My kind of sunshine - My kind of MUSIC!!
Value :
To 1969 ο τρομπονίστας Peter Herbolzheimer δημιουργεί τους Rhythm Combination & Brass. Μια super μπάντα με 5 τρομπέτες : llan Botschinsky, Art Farmer, Dusko Goykovich , Palle Mikkelborg, Ack van Rooyen, ένα σαξόφωνο και φλάουτο : Herb Geller, τρία τρομπόνια : Jiggs Whigham, Rudi Fuesers και Peter Herbolzheimer, έναν οργανίστα : Dieter Reith, τέσσερις μπασίστες : Niels Henning Ørsted Pedersen, Peter Trunk , Jimmy Woode jr. και Heinz Kitschenberg (E-bass), ντραμς : Tony Inzalaco, τρεις περκασιονίστες : Horst Muhlbradt, Hermann Mutscheler, Joe Harris και ένα σιτάρ και κιθάρα : Sigfried Schwab! Κατα καιρούς έβαζε και κάποιους έξτρα μουσικούς, κιθάρα η δυο πλήκτρα.
Για μένα η πιο δημιουργική περίοδος του Peter Herbolzheimer ειναι αυτή στην MPS. Απ το 1972 ως και το 1975-76.
Το 1995 κυκλοφόρησε η συλλογή "Peter Herbolzheimer Rhythm Combination & Brass - Masterpieces" σε cd οπού περιέχει τις πιο χαρακτηριστικές ηχογραφήσεις του απ αυτή τη πενταετία- εξαετία που είπα παραπάνω.
Η κορύφωση του cd για μένα το My kind of sunshine (από live του 1970). Ένα δεκαπεντάλεπτο live κομμάτι, που ενώ αρχικά θα νόμιζες ότι πρόκειται για κάποιο ψυχεδελικό (ξεκινάει με σιτάρ), στην συνεχεία νομίζεις ότι ειναι κάποιο ακυκλοφόρητο κομμάτι του David Axelrod (μπασαδούρα, φλάουτο και τα χαρακτηριστικά "Axelord" ντραμς απ το 2:03) ώσπου!! Μπαίνουν πνευστά και hammond (2:54) με επιφωνήματα!
Πως μπορεί να τελειώσει αυτό κομμάτι?? Είπα τη πρώτη φορά που τ άκουσα. Αυτός ειναι ο τεράστιος Peter Herbolzheimer!
My kind of sunshine - My kind of MUSIC!!