The Lunatic Is Well (Ο Τρελός Τάχει 400) 1968

Λίγες Ελληνικές ταινίες χαίρουν τέτοιας αποδοχής και αναγνωρισημότητας όση Ο Τρελλός Τάχει 400. Τα έντονα χρώματα της ταινίας, το πρωτότυπο σενάριο και το επιτυχημένο soundtrack συνετέλεσαν στο να γίνει μία κλασσική ταινία του είδους της. Όταν Ο Τρελλός Τάχει 400 προβλήθηκε στους κινηματογράφους τον Οκτώβριο του 1968, το διαφημιστικό υλικό της ταινίας, που κατέκλυε τα lobby των αιθουσών, έδινε έμφαση στο γεγονός ότι το φίλμ ήταν έγχρωμο. Την εποχή εκείνη οι έγχρωμες Ελληνικές ταινίες ήταν ελάχιστες και η εμφάνιση των αντίστοιχων film  γινόταν αποκλειστικά σε studio  του εξωτερικού. Ο φωτογραφικός τρόπος εμφάνισης των film  γινόταν με περιορισμένα χημικά μέσα και ήταν πολύ χρονοβόρος, τα αποτελέσματα όμως ήταν θεαματικά. Ο Τρελλος Τάχει 400 εμφανίστηκε στα studio Mosaik Film της Γερμανίας και το αποτέλεσμα ξεπέρασε κατά πολύ το προσδοκώμενο. Τα Technicolor  κόκκινα, μπλε και κίτρινα χρώματα παρουσιάζανε με τον πιο ζωντανό τρόπο την τελευταία τάση της αισθητικής με τα μίνι φορέματα, τις γραβάτες με τα ψυχεδελικά σχέδια και τις δανέζικες επιπλώσεις. Η εικόνα ισορροπούσε μεταξύ του αληθινού και του φανταστικού επιτυγχάνοντας να μεταφέρει αυτούσια την λαμπερή εικόνα των swinging 60s.

Ένας άνθρωπος γίνεται απότομα πλούσιος λόγω ενός λαχείου, παθαίνει νευρικό κλονισμό και κλίνεται σε ψυχιατρική κλινική. Έτσι ξεκινάει το πάζλ των απροσδόκητων γεγονότων που συνθέτουν μία από τις συγκλονιστικότερες κωμωδίες στην ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου. Η έξοδος από την κλινική παρέχει στον πρωταγωνιστή ένα πολύ σημαντικό εφόδιο για να αντιμετωπίσει τη νεοφερμένη τρέλα των πολύχρωμων 60s, ένα εξιτήριο φρενοκομείου. Με το "δίπλωμα τρελλού" στην τσέπη του, εφορμά και κυνηγά τεντυμπόϊδες και απατεώνες παραγωγούς & σκηνοθέτες κινηματογράφου.

Η ταινία Ο Τρελλός Τάχει 400 αποτέλεσε την αφορμή για να ξετυλίξει ο Λάμπρος Κωνσταντάρας το κωμικό ταλέντο του σε όλο του το μεγαλείο. Τα όρια δράσης ήταν ανύπαρκτα και η ελευθερία αυτή δημιούργησε ένα χαρακτήρα-τύπο που μονοπώλησε την κινηματογραφική κωμωδία καθόλη την περίοδο των τελών της δεκαετίας του '60 και αρχών της δεκαετίας του 70. Ήταν ο ώριμος άντρας που ήξερε να προσαρμόζεται στην εποχή του, να διασκεδάζει και να απολαμβάνει τη ζωή. Απ' την άλλη πλευρά, η παρουσία του Αλέκου Τζανετάκου όχι μόνο έδινε το στίγμα των νέων της εποχής χορεύοντας shake και δίνοντας χρώμα στις σκηνές με τα μοντέρνα ντυσίματα του, αλλά δημιούργησε και ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα του Ελληνικού κινηματογράφου, το δίδυμο Κωνσταντάρας-Τζανετάκος. Ο Τρελλός Τάχει 400 είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του είδους της και μία από τις πιο ζωντανές αποτυπώσεις της δεκαετίας του '60.

Το soundtrack μιας ταινίας κρίνεται επιτυχημένο όταν δένει αρμονικά με την εικόνα και ενισχύει την ατμόσφαιρα που θέλει να αποδώσει ο σκηνοθέτης. Στην περίπτωση της ταινίας Ο Τρελλός Τάχει 400, ο νεαρός συνθέτης Γιώργος Θεοδοσιάδης ξεπέρασε αυτόν τον κανόνα δημιουργώντας όχι απλά το soundtrack μίας ταινίας αλλά το soundtrack μιάς εποχής.

Το 1968 ήταν η χρονιά που τα swinging 60s έφταναν στο απόγειο τους. Το ασπρόμαυρο είχε πλέον δώσει ολοκληρωτικά τη θέση του στο χρώμα και η έννοια του στυλ ήταν πιο έντονη από ποτέ. Το στυλ ήταν διάχυτο στην καθημερινή ζωή και επηρέαζε όλους τους τομείς της. Την ημέρα, οι δρόμοι ήταν κατάμεστοι από ανθρώπους με κομψά πολύχρωμα ρούχα και οι βιτρίνες των καταστημάτων θυμίζανε έργα pop art  τέχνης. Τη νύχτα, τα night clubs αποτελούσαν πόλο έλξης μίας κοινωνίας που ένοιωθε κοσμική υπό τους ήχους του shake, της bossa nova και της μεταμεσονύχτιας jazz . Ο Γιώργος Θεοδοσιάδης ανήκοντας στην ελίτ αυτής της εποχής και γευόμενος τους καρπούς της, αντιμετώπισε την μουσική επένδυση της ταινίας Ο Τρελλός Τάχει 400 ως μία μοναδική ευκαιρία να περιγράψει αυτό που συνέβαινε.

Για τις ανάγκες της ηχογράφησης, συγκέντρωσε την αφρόκρεμα των μοντέρνων μουσικών της εποχής. Μέλοι από τις καλύτερες ορχήστρες των night clib της Αθήνας όπως ο Γιώργος Χατζηνάσιος (πιάνο), Ρήγας Σαριτζιώτης (σαξόφωνο, φλάουτο), Τίτος Καλλίρης (κιθάρα), Γιώργος Λαβράνος (ντραμς), Νίσος Πανταζής (μπάσο), Κίμων Βασιλάς (farfisa, βιμπράφωνο), ονόματα ηχηρά και περιζήτητα από όλους τους συνθέτες της εποχής, αναπαραστήσανε στο studio, υπό την καθοδήγηση του συνθέτη, τη μουσική που παίζανε στα club κάθε βράδυ. Οι ενορχηστρώσεις ήταν ρεαλιστικές και οι ερμηνείες των μουσικών γεμάτες πάθος και ενθουσιασμό. Τους δινόταν μία από τις λίγες ευκαιρίες να ηχογραφήσουν τη μουσική που πραγματικά τους άγγιζε και ο καθένας έδινε τον καλύτερο εαυτό του.

Ο Τίτος Καλλίρης γέμιζε με τους jazz ήχους της κιθάρας του τα κομμάτια και έκανε χρήση για πρώτη φορά του νεοαποκτηθέντος wah-wah εφέ στο κομμάτι "Ό Τρελλός Εν Δράσει" το οποίο έμελλε να γίνει το σήμα κατατεθέν του Λάμπρου Κωνσταντάρα σε όλες τις επόμενες ταινίες του. Ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ένας από τους κορυφαίους jazz  πιανίστες της εποχής, έδινε σε όλα τα κομμάτια μία ξεχωριστή ποιότητα με τους αυτοσχεδιασμούς του. Ο Ρήγας Σαριτζιώτης απογείωνε κομμάτια όπως το “Shake Therapy” με το δυναμικό παίξιμο του τενόρου του και χάριζε μία cool ατμόσφαιρα στα "Go Cart", "Στο Φουαγιέ" και "Λίγο Μετά Τα Μεσάνυχτα" με το φλάουτο. Η ρυθμική βάση των Λαβράνος-Πανταζής, ήταν τόσο σταθερή αλλά και ελαστική ταυτόχρονα που έδινε την ευχέρεια στον μαέστρο να αναπτύσσει ενορχηστρωτικά τολμήματα που σε κομμάτια όπως το "Κυκλοφοριακή Δίνη", αφήνουν άφωνο τον ακροατή. Οι πειραματισμοί όμως του συνθέτη δεν είχαν όρια και η αντιστροφή των ρόλων των τρίων πνευστών τρομπέτα-τρομπόνι-σαξόφωνο στο "Lunatic Groove", δημιουργούσε την επιθετική αιχμή σε ένα a go go shake  όπου η έντεχνα πρωτότυπη αλλαγή ρυθμών το καθιστά μοναδικό του είδους του.Το τελευταίο κομμάτι που ηχογραφήθηκε εκείνη την ημέρα ήταν το "Latin Sketch".

Οι μουσικοί εξοικειωμένοι από την μακρόχρονη θητεία τους στα night club σε όλα τα μυστικά των percussion, δημιούργησαν μια συγκλονιστική ρυθμική βάση όπου οι ρίζες της στο cha-cha  αποτέλεσαν μόνο την αφορμή για να γεννηθεί ένα κομμάτι-αναφορά εφάμιλλο των καλυτέρων στιγμών της latin jazz κουλτούρας.

George Theodossiadis - The Lunatic Is Well

Label : Potfleur

Taste :

Γιωργος Θεοδοσιαδης - Loonatic Groove 

Γιωργος Θεοδοσιαδης -  Shake Therapy

By Electric Looser

Mr. Z & Electric Looser @ Romantso (Athens)

Mr. Z & Electric Looser

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
Ρομάντσο – Αναξαγόρα 3-5
Είσοδος ελεύθερη
Ώρα Προσέλευσης: 23.00

Ο Mr.Z συναντιέται στα decks του Ρομάντσο για πρώτη φορά με τον άνθρωπο πίσω από το μουσικό μπλόγκ Blue Beat in my Soul τότε και Spychedelic Sally τώρα, Electric Looser για μια βινυλιακή βραδιά χωρίς περιορισμούς.
Boogaloo, psych rock, 60s beat, disco, bossa nova, funk, folk, library, shake σε ένα back 2 back set μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. 

Spychedelic Sally vol.1 compiled by Electric Looser

Taste :
Spychedelic Sally vol.1 compiled by Electric Looser


Download compilation

By Electric Looser

Των Ελληνων ψυχεδελεια.

Στο τεύχος 107 των "Μοντέρνων Ρυθμών" (19/6/1968] υπήρχε μια μικρή καταχώρηση που αφορούσε την πρώτη ελληνική ψυχεδελική μπάντα, τους Bill and Psychedelic Band. Το group  εξέδωσε δύο singles  που βγήκαν στην εταιρία Lucky του Πλωμερίτη. Τα singles περιείχαν τα τραγούδια "My Lady” και "I’m In Love"  [Lucky 9004] και “Now I Am Happy / Romantza” [Lucky 9006]. Για τη σύνθεση των Bill and Psychedelic Band δεν υπάρχουν στοιχειά.

Πάντως στο πρώτο single ως μέλη αναφέρονται [προφανώς πρόκειται για ψευδώνυμα], οι:  Basil , Spis , Hayier Kas, Dis and Bigman. Στο δευτερο single ως συνθέτης του τραγουδιού  “Romantza”, αναγράφεται ο Beisil  Κοτσακίδης και ως στιχουργός του “Now I’m Happy" η Κατερίνα Σαρίδου. Το παράδοξο είναι oτι το “Romantza”  δεν υπάρχει στην b side εκεί όμως βρίσκεται  το “ I’m In Love” απο το πρώτο single.

Το πρώτο single του group προωθήθηκε ιδιαίτερα από την εταιρία του  Πλωμερίτη  και συγκέντρωσε ευμενή σχόλια από το σύνολο του Τύπου της εποχής.

P.s Πισω απ την ονομασια αυτη κρυβοταν ο Βασιλης Ζαχαρωφ (κιθαρα), ενας απ τους πρωτους νεαρους μουσικους που ειχε επηρεασθη εντονα απο το κυμα της ψυχεδελιας που σαρωνε τοτε την αμερικανικη σκηνη.Τα δυο επταΐντσα σημερα οχι μονο θεωρουνται δυσευρετα αλλα και ιστορικα αφου υπηρξαν τα πρωτα δειγματα ψυχεδελειας απο την εγχωρια σκηνη.

Taste :

Bill and Psychedelic Band - I’m In Love

Bill and Psychedelic Band - My Lady

By Electric Looser

Les McCann and Eddie Harris - Swiss Movement 1969 (Atlantic)

Label :  Atlantic

Value :

The extremely successful union of two of Atlantic's biggest funky jazz stars, caught live in Switzerland, with the amazing Benny Bailey sitting in on trumpet. The tracks are long and funky, and are virtually a blueprint for pop soul jazz playing of the time – mixing slinky rhythms with some breakout solos that show that all players are still deeply committed to a strong jazz sound.


Taste :

Les McCann and Eddie Harris -  Compared To What

Download Lp

By Electric Looser

Λιγη ωρα με τον Guidone.

"Μοντερνοι Ρυθμοι" Ιουνιος 1966 τευχος 6.

Taste :

  

Guidone - for you love

By Electric Looser

Merryweather & Carey ‎– Vacuum Cleaner 1971 (RCA)

Label : RCA

Value :

Merryweather was a late sixties Canadian rock band that relocated to California in the autumn of 1968 .The band was led by Neil Merryweather. Neil Merryweather (born Robert Neilson Lillie on December 27, 1945 in Winnipeg, Manitoba) is a Canadian rock singer, bass player and songwriter. The vocal harmony between Neil Merryweather and Lynn Carey (born 1946 in Los Angeles) perked the interest of RCA’s A&R staff and they signed the duo. Neil Merryweather and Lynn Carey, using a pool of musicians, recorded the "Vacuum Cleaner" LP for RCA in 1971. The tracks that Neil and Morey produced at Kent Records by “Mama & Papa Rock ‘n’ Family” were bought by RCA and featured on the Vacuum Cleaner album. Richardson, Boers and Velker returned to Canada after “Ivar Avenue Reunion” was completed. Neil brought in Kal David (“Illinois “Speed Press”) and ex-“Merryweather” band mates Edward Roth and Coffi Hall to finish the record. “Merryweather & Carey” were featured in Russ Meyer’s movie “The Seven Minutes”. The “Merryweather & Carey” “Vacuum Cleaner” album cover was painted on the side of “The Whiskey”. “Merryweather & Carey” never gave a live performance. After this album Neil and Lynn formed Mama Lion.

Lynn Carey December 1973 "Penthhouse"

Taste : 

Neil Merryweather & Carey - Five Days On The Trail

Neil Merryweather & Carey - Shop Around "Break" by Jurassic 5 sampled

Download Lp

By Electric Looser

The Othar Turner & Afrossippi Allstars ‎

Γεννημένος το 1909 από γονείς κολίγους, στο Jackson του Mississippi  κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο μόλις το 1998(!), σε ηλικία 89 χρόνων! Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το άλμπουμ Othar Turner & The Afrossippi Allstars.

Ακτήμονας στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Othar το πέρασε τραγουδώντας και δουλεύοντας σε ξένα χωράφια, κάνοντας δηλαδή αυτό που έκαναν γενιές και γενιές  αφρικανών δούλων που σύρθηκαν αλυσοδεμένοι στα βαμβακοχωραφα του Νότου. Συνεχιστής μιας παράδοσης που ενώνει την Αφρική των σκλάβων με τη σημερινή Αμερική, ο Othar έπαιζε φλογέρα, την οποία έφτιαχνε μόνος του από καλάμια bamboo, καθώς και υποτυπώδη κρουστά που συνόδευαν το αργόσυρτο μουρμουρητό της σκλαβιάς. Ξεκίνησε την «καριέρα» του το 1923 και ηταν ο τελευταίος αυτοδίδακτος αφρο αμερικάνος που έπαιζε fife & drum music στην Αμερική. Πρόκειται για μια μουσική παράδοση τόσο παλιά, που από αυτήν εξελίχθηκαν η jazz και τα blues.Το ιδίωμα ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον μουσικολόγο Alan Lomax, που έμεινε έκθαμβος από τον πρωτογονισμό του, στις αρχές της δεκαετίας του '40.

 

Ο Othar, που στις 27 Φεβρουαρίου του 2003 πέρασε στην αιωνιότητα, ήταν ιδρυτής της Rising Star Fife & Drum Band στην οποία συμμετέχουν η κόρη του, τα εγγόνια του και τα ανίψια του. Την παραγωγή στο Othar Turner & The Afrossippi Allstars  έχει αναλάβει ο κιθαρίστας Luther Dickinson, μέλος των North Mississippi AllStars και γιος του θρυλικού πιανίστα και παραγωγού Jim Dickinson, ο οποίος έχει γράψει τις πολύ κατατοπιστικές σημειώσεις στο εξώφυλλο. Στο άλμπουμ, εκτός όλων των άλλων, συμμετέχουν επίσης τέσσερις Σενεγαλέζοι μουσικοί.

Η μουσική του Othar Turner έρχεται από πολύ μακριά και απευθύνεται πολύ βαθιά μέσα στον ακροατή της, σ' έναν ρυθμό αρχέγονο που οδηγεί κατευθείαν στην έκσταση. Φλογέρες, slide κιθάρες, kora, και διάφορα άλλα αφρικάνικα όργανα και κρουστά δημιουργούν μια  άλλου τύπου υπνωτική trance ατμόσφαιρα.

Αν σας αρέσει όλη η μαφία της Pat Possum......θα βρεθείτε μπροστά σε μια πραγματική αποκάλυψη.

Taste :

Otha Turner & the Afrossippi Allstars - Glory, Glory Hallelujah

Otha Turner & the Afrossippi Allstars - My Babe

By Electric Looser

Μιμης Πλεσσας - Σημερα -- Στον ρυθμό του Μάντισον / Οσα Τραγουδια Ξερω - Το Μικρο μου Μυστικο 1963 (Fidelity)

Label : Fidelity

Value :

Η ταινία Η Ψεύτρα προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών - Πειραιώς - προαστίων το 1963 και έκοψε 196.250 εισιτήρια.  Μετά την εισπρακτική αποτυχία της ταινίας "Το Ταξίδι", όπου ο κόσμος δεν ήθελε να δει σε δραματικό έργο την Αλίκυ Βουγιουκλάκη και μάλιστα να σκοτώνεται στο τέλος, η Αλίκη πήγε στο Φίνο και του ζήτησε να πιέσει το Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος θριάμβευε εκείνη την εποχή με ταινίες όπως "Ο Κατήφορος" και "Μερικοί Το Προτιμούν Κρύο" να της γυρίσει μια μουσική κωμωδία.  Με τα πολλά και με δυσκολία ο Γιάννης Δαλιανίδης πείστηκε απαιτώντας όμως να κάνει αυτό που ήθελε εκείνος και να χρησιμοποιήσει εκτός της Αλίκης το δικό του καστ.  Κι επειδή ήταν μέσα σεζόν και ήταν δύσκολο να γραφτεί σενάριο από την αρχή, ο Μάριος Πλωρίτης, που τότε βρισκόταν πίσω από την καριέρα της Αλίκης Βουγιουκλάκης, του έδωσε μια Ουγγαρέζικη θεατρική, αισθηματική κωμεντί να βασιστεί για να γράψει το σενάριο.  Τη μουσική ανέλαβε ο Μίμης Πλέσσας, τις χορογραφίες ο Μανώλης Καστρινός, και η ταινία βέβαια, που βγήκε το Πάσχα του 1963 στους κινηματογράφους, έσκισε σε εισπράξεις και είναι πολύ πιο μιούζικαλ από το "Μερικοί Το Προτιμούν Κρύο" που εκείνη τη χρονιά ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε παρουσιάσει ως την πρώτη μουσικοχορευτική του επιτυχία.  Η ταινία ήταν ένας θρίαμβος, αλλά μια σειρά από παρεξηγήσεις οδήγησαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο να φύγει από τη Φίνος Φιλμ και να επιστρέψει το 1968 με την ταινία "Η Αρχόντισσα Και Ο Αλήτης" με μόνη εξαίρεση την ταινία "Το Δόλωμα" το 1964 που το γύρισε με συμβόλαιο στη Φίνος Φιλμ.


Taste :

Μιμης Πλεσσας - Στον ρυθμό του Μάντισον

Download Track

By Electric Looser

Pop Festval 73

Το 1973 η ελληνική rock σκηνή δε στεκόταν και πολύ καλά στα πόδια της. Σημαντικά σύνολα των αρχών της δεκαετίας του 70 έχουν διαλυθεί [Ροll, Πελόμα Μποκιού] και στο χώρο κινούνται μόνο οι Socrates, Εξαδάκτυλος και Ακρίτας.

Έτσι ο Κώστας Γιαννίκος, διοργάνωσε στις 3 Ιούνη 1973, ένα Pop Festival  για ερασιτεχνικά συγκροτήματα και στο οποίο συμμετείχαν δεκατρία.

Οι εκπλήξεις βρίσκονται στις συνθέσεις αυτών των σχημάτων: Στους Live συμμετείχε ο Κώστας Μπίγαλης, στους Σκορπιός ο Γιάννης Γιοκαρίνης, στον Ηλεκτρικό Αργοναύτη ο Μιχάλης Ρακιντζής και στους Νιρβάνα ο Βασίλης Σπυρόπουλος [από τη Σπυριδούλα], αλλά και ο Κατσαρός [από τους Ζιγκ-Ζαγκ]. Βέβαια στην πορεία όλοι [εκτός τον Σπυρόπουλου βέβαια], άλλαξαν άποψη και πολλοί απ' αυτούς είναι συνυπεύθυνοι για το "μοντέρνο"  [όπως το αποκαλούν] τραγούδι που παράχθηκε κατά κόρον την τελευταία δεκαετία . Για ιστορικούς λόγους να σημειώσουμε ότι ο Κώστας Γιαννίκος ξεκίνησε γράφοντας γράμματα θαυμασμού στον Νίκο Μαστοράκη [περίοδος "Μοντέρνων Ρυθμών] και για κάποιο χρονικό διάστημα ήταν ιδιοκτήτης μιας μικρής δισκογραφικής εταιρίας, της Legend Festival . 

Το Pop Festival, μεταδόθηκε από τον τότε ΕΙΡΤ και κυκλοφόρησε σε δίσκο από την ΕΜI. 

Η κατάταξη των συγκροτημάτων [μετά από τηλεφωνική ψηφοφορία - γονείς, φίλοι κλπ] ήταν η εξής: 1. Boomerang 2.Κορυφαίοι, 3. Πεταλούδα, ενώ καλύτερο τραγούδι αναδείχθηκε ο "Δειλός" των Νιρβάνα. Το Pop Festival απασχόλησε αρκετά τα περιοδικά της εποχής, ενδεικτικά παραθέτουμε ένα γράμμα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 

‘’Είμαι ένας μαθητής και πολύ φιλόμουσος νέος. Περίμενα λοιπόν με μεγάλη ανυπομονησία το  Pop Festival 73. Η ανυπομονησία μου μετεβλήθη όμως, σε λίγο, σε απογοήτευση ακούγοντας τα δεκατρία καλύτερα συγκροτήματα. Και άρχισα να είμαι περίεργος να ακούσω το τελευταίο από τα 265 που έγινε γνωστό πως υπάρχουν. Όσο για την τελική εκλογή των τριών πρώτων... ούτε λόγος να γίνεται. Απόδειξη, οι Έλληνες  άγνοια έχουν από καλή μουσική. Ας γινόταν ένα Μπουζουκοφεστιβάλ '73 και Θα βλέπατε". Τάσος Α. Δράμα.

"Extra Zoo" Νοεμβριος 1996 Νο.7

P.s Τα κομματια  Live θα "θελα να φωναξω" &  Πεταλούδα - "Τι μπορείς να κάνει στην ζωή σου" ειχαν κυκλοφορήσει στο ιδιο 45 απ τη His Master Voice.

Taste :

Boomerang - Το αυτοκίνητο

Πεταλούδα - Τι μπορείς να κάνει στην ζωή σου

Live - Θα θελα να φωναξω

By Electric Looser

Ιστορία Μιας Ζωής 1965

 Retromaniax

 Tαινιοθηκη της Eλλάδος

 Tαινιοθηκη της Eλλάδος

 Σούλα Μπιρμπίλη & Tρίο Bεροια 1966 (kalogirou giorgos)

Εκλεκτή σύγχρονη τραγουδίστρια της ελαφράς μουσικής και του λεγόμενου «έντεχνου ελλ. τραγουδιού». Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της συνδεόμενη με το "Νέο Κύμα". Το 1965 πήρε το Α΄ βραβείο του 4ου Φεστιβάλ Θεσ/νίκης ερμηνεύοντας το τραγούδι του Νότη Μαυρουδή «Ήταν μεγάλη η νύχτα». Στους ατομικούς LP δίσκους της: «Η Μπιρμπίλη τραγουδά Θεοδωράκη» (1965), «Η Μπιρμπίλη τραγουδά Σπανό-Μαυρουδή» (1966), «Μικρές Κυκλάδες» (1974). Έχει επίσης συμμετοχή στους δίσκους: «Θεσ/νίκη 1965: Φεστιβάλ Τραγουδιού», «Τα ωραιότερα τραγούδια» (1965), «Ελένη» (1965). Αργότερα έφυγε από την Ελλάδα και έκανε αξιόλογη καριέρα στο εξωτερικό (στο Παρίσι, δίπλα στον Μισέλ Λεγκράν, κ.ο.κ.) ως Σούλα Μαρκίζη. Με αυτό το όνομα ηχογράφησε τον LP δίσκο «Του Κόσμου το γιατί» (1984) και είχε συμμετοχή στους δίσκους: «Καλά Χριστούγεννα» (1980) και «Νταουλιέρικα» (1982). Tάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής  

Σούλα Μπιρμπίλη - Θα σου δωσω / Ξερω πως θα φυγεις 1965 (Lyra) μουσική σύνθεση Μίμης Πλέσσας.

Taste :
Σούλα Μπιρμπίλη - Θα σου δωσω

Download track

By Electric Looser