Έλενα Ναθαναήλ / Γιαννης Σπανος - Εκείνο το καλοκαίρι & Αναζήτησις

Ξεκίνησε την καριέρα της στο κινηματογράφο  το 1963 σε ηλικία 16 όντας   ακόμη μαθήτρια, όταν της προτάθηκε από  το   Γιάννη   Δαλιανίδη η συμμετοχή της στην ταινία «Κάτι να καίει» ντεμπούτο πέρα για πέρα αξιόλογο αν λάβει κάνεις υπόψη κλήθηκε να σταθεί πλάι στους Ρένα Βλαχοπούλου ,Κώστα   Βουτσά, Ντίνο Ηλιόπουλο, Χρήστο Νέγκα Χλόη Λιασκου, Αλέκο Τζανετάτο, Τόλη Βοσκόπουλο και Μάρθα Καραγιάννη. Η τελευταία μάλιστα όταν την είδε για πρώτη φορά, σε δική της δήλωση, ανέφερε ότι απόρησε για το πόσα όμορφα στοιχεία μπόρεσε και τοποθέτησε ο Θεός σε ένα πρόσωπο! Σε αυτή την ταινία προσέφερε πέρα από το νεαρό της ηλικίας της και την γλυκιά παρουσία, την ανέμελη διάθεση εναρμονιζόμενη πλήρως με το συναίσθημα που αποπνέει η συγκεκριμένη κομεντί- μιούζικαλ.

Για του λόγου το αληθές πριν την Καραγιάννη έτυχε να είχαν δει και... άλλοι αυτό το απαράμιλλα σμιλεμένο πρόσωπο με άμεση συνέπεια να πηγαίνει στο σχολείο με συνοδεία περιπολικού, μέχρι που έφτασε στο σημείο να παρακολουθεί κατοίκων τα σχολικά μαθήματα, αρκετά βαρύ για ένα λαϊκό κορίτσι που μεγάλωνε στη φτωχογειτονιά της Ν. Φιλαδέλφειας.

Κάπου τότε ξεκίνησαν και οι σκέψεις για ενασχόληση με την έβδομη τέχνη και αφού τελείωσε το σχολείο σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Η συνέχεια γίνεται στη Γερμανία το '65 με τη συμμετοχή της στο φιλμ του Ραλφ Τίλε «Το αίμα των Βέλσουγκ», ενώ το 1966 έρχεται η «Ντάμα σπαθί». Η Ναθαναήλ αποχωρίζεται την φιλαρισμένη κουπ του ντεμπούτου και λανσάρει την πλούσια ολόισια κόμη της σε ένα φιλμ νουάρ, δίπλα σε επίδοξους play boys της εποχής όπως ο Ρουμπάνης και ο Φωκάς και καταξιωμένα  ονόματα όπως αυτό της Δεσπως Διαμαντιδου.

Γιάννης Μαρκοπούλος - Επιχείρησις Απόλλων 1971 (Polydor)

Οι  επαφές με τη Γερμανία βοήθησαν μάλλον   και   το  68 υπογράφει στην Ελληνοσουηδική παραγωγή «Επιχείρησις Απόλλων». Σίγουρα από τις πιο γνωστές της ταινίες με συμπρωταγωνιστή τον Thomas Fritsch σε μουσική του Γιάννη Μαρκοπούλου και σε ένα ρόλο που της πηγαίνει γάντι. Μπορεί ελικόπτερα να διασχίζουν τον Αττικό ουρανό και γαλαζοαίματοι να κρύβουν την ιδιότητά τους. Αυτό όμως που πραγματικά μένει πίσω από τα ερωτικά σκιρτήματα μιας άβγαλτης κατά τα φαινόμενα ξεναγού είναι η Ελληνιδάρα που χορεύει συρτάκι στην Επίδαυρο και καταφέρνει κατά ένα παράδοξο τρόπο να συνδυάσει την ξεγνοιασιά με το μοιραίο. Το απόλυτα εξαγώγιμο προϊόν.

Έχοντας ήδη στα χέρια της βραβείο από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στο «Ραντεβού με μια άγνωστη» συμμετέχει το 1969 στο «Ξύπνα Βασίλη», μια αξιοπρόσεκτη σάτιρα- φαρσοκωμωδία της εποχής.

Για όσους νομίζουν ότι η Έλενα Ναθαναήλ με γνώμονα την φυσική της ομορφιά ακολούθησε την πεπατημένη με γλυκανάλατα ρολάκια μάλλον δεν θα έχουν υπόψη τους τον «Φόβο» από το '66. Οι τολμηρές σκηνές της προσθέτουν άλλες δύο ψηφίδες -του δυναμισμού και της πρωτοπορίας - στο πάζλ αυτής της εκούσια απομονωμένης προσωπικότητας.

Επί σκηνής ήταν μια κούκλα που... μιλούσε κιόλας. Με κάπως ασαφή όρια θα μπορούσε να πει  κανείς ότι ένα ρόλο ενσαρκώνει αυτόν που παραλύει ο συμπρωταγωνιστής της από έρωτα και αυθυποβάλλεται ο θεατής, κυρίως του αρσενικού γένους.Κλασικά παραδείγματα πέρα των προηγουμένων, το «Λεβεντόπαιδο» και ο «Εθελοντής στον έρωτα», με Παπαμιχαήλ και Βουτσά ως συμπρωταγωνιστές της αντίστοιχα. Εκτός σκηνής, μάλλον ήταν ένα βαθιά μοναχικό άτομο.

Είναι δύσκολο να κριτικάρεις τις υποκριτικές της ικανότητες. Δεν πρόκειται να είσαι αμερόληπτος. Όταν μιλάει κάποιος για την Sophia Loren ως ηθοποιό, είστε της γνώμης ότι έχει απομονώσει από το πίσω μέρος του μυαλού του τα αμυγδαλωτά της μάτια και τα βαθιά ντεκολτέ: Μην φτάσουμε στην Bartot.

Γιαννης Σπανος - Εκείνο το καλοκαίρι 1974 (Columbia)

Η συνέχεια είναι πολύ γνωστή σε όλους μας... "Είμαι έτοιμος να δεχτώ την πιο τολμηρή σας πρόταση" της λέει ο Λάκης Κομνηνός στο «Εκείνο το καλοκαίρι» το 1971. Μια παραγωγή του Κλέαρχου Κονιτσιωτη, θεωρητικά εμπνευσμένη από το αμερικάνικο "Love Story" είναι αναμφίβολα η πιο γνωστή ταινία της χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξετυλίγει ένα απύθμενο υποκριτικό ταλέντο.

Συνεχίζουμε.... ένα χρόνο μετά είναι σειρά για την «Αναζήτησις». Μια ταινία που σκηνοθέτησε ο Ερρίκος Ανδρέου, σταθμός στην καριέρα της αφού διέθετε στοιχεία κοσμοπολίτικου στυλ, αστυνομικής τρόπον τινά πλοκής και διακριτικών ερωτικών σκηνών. Πρωτοφανής για τα δεδομένα συγκερασμός, κάτι που επαναλήφθηκε κατά κάποιο τρόπο το 1974 στο "Ψυχή και Σάρκα" (Κώστας Πρέκας- Κορίνα Τσοπέη) και στο "Το Αγκίστρι" (Μπάρμπαρα Μπουσέ-Γκούντερ Στολ) το 76.

Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται στις καμπάνες του Αστέρα με ήρωες ζάπλουτους αλλά συναισθηματικά τελματωμένους, επιχειρηματίες, μοντέλες που για να συμπληρώσουν εισόδημα λειτουργούν και ως part time call girls, καμουφλαρισμένες μαστροπούς, μπάτλερ βρετανικών προδιαγραφών, πλουσιοκόριτσα που πάσχουν από ανία και αστυνομικούς με αυξημένο αίσθημα ευθύνης. Όλα αυτά πλαισιωμένα από ένα ιδανικό μουσικό επίχρισμα για το οποίο υπεύθυνος είναι ο Γιάννης Σπανός.

Γιαννης Σπανος - Αναζήτησις 1992 (Music Box International)

"Τηλεφωνώ από το υπερπέραν" ισχυρίζεται η μελαχρινή καλλονή με τα εκφραστικότατα μάτια στον Θάνο Βεργή (για τον κόσμο Άγγελο Αντωνόπουλο), βρισκόμενη σε ένα τυρκουάζ ημιδιάφανο, γυάλινο τηλεφωνικό θάλαμο. Είναι η κόρη του βαθύπλουτου Λέοντος Χρυσού και ίσως αυτή η σεκάνς να μην απέχει και πολύ από την σημερινή πραγματικότητα. Belle Vue Vol.8

Taste :

Γιάννης Μαρκοπούλος - Επιχείρησις Απόλλων

Γιαννης Σπανος - Tet a Tet (Εκείνο το καλοκαίρι)

Γιαννης Σπανος - Μυκονος (Αναζήτησις)

Download Lp1 (Εκείνο το καλοκαίρι) & Lp2 (Αναζήτησις)
 By Electric Looser