Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Πρωτο Υπαιθριο Super Rock φεστιβαλ Σεπτεμβριος 1973.



Διαφημίσθηκε σαν ένα μίνι Woodstock, χρησιμοποιώντας παράνομα βέβαια και το σήμα κατατεθέν του γνωστού φεστιβάλ. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1973  λοιπόν, στην πλαζ του Αγίου Κοσμά γίνεται το "πρώτο" υπαίθριο φεστιβάλ στην Ελλάδα.

Οι Middle On The Road καθως ανεβαινουν στη σκηνη.

Οι Middle On The Road ήταν το δεύτερο ξένο σχήμα που επισκεπτόταν την Ελλάδα - το πρώτο ήταν οι Rolling Stones τον Απρίλιο του 1967. Μαζί τους έπαιξαν οι Socrates. Τα εισιτήρια κόστιζαν 50 δρχ. και τη συναυλία διοργάνωσε το περιοδικό "Φαντάζιο" και ο Τόνυ Πέρις. Τη βραδιά άνοιξαν οι Κάστορες [group πον συμμετείχε και στο Pop Festival 73, που οργάνωσε ο Κώστας Γιαννίκος]. Ακολούθησαν οι Socrates, οι οποίοι ξεσήκωσαν τον κόσμο. Η συναυλία μαγνητοσκοπήθηκε από την ΥΕΝΕΔ. Βέβαια μιλάμε για ένα φεστιβάλ -παρωδία, που συγκέντρωσε 2.000 άτομα περίπου.

 Socrates επι σκηνης

Μετά από μια εβδομάδα οι ίδιοι διοργανωτές έστησαν ένα ακόμη φεστιβάλ φάντασμα, αυτή τη φορά στο γήπεδο του Μίλωνα με προσκεκλημένους τους Mungo Jerry. To group συγκέντρωσε περίπου 200 άτομα. Είχε προγραμματισθεί και μια εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη η οποία βέβαια δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Αντί αυτής, ορίστηκε ένα δεύτερο live του group στην Αθήνα, στο θέατρο “Ρουαγιάλ”. Και εδώ αρχίζει η ιστορία του παράλογου. Οταν το group πήγε στο θέατρο, το βρήκε κλειστό και δεν υπήρχε ούτε μια αφίσα που να διαφημίζει το γεγονός. Φυσικά το live δεν έγινε ποτέ. Στη διάρκεια της παραμονής τους στην Ελλάδα οι Mungo Jerry εμφανίσθηκαν στην τηλεόραση του [τότε] ΕΙΡΤ. Περιοδικο Zoo τευχος 5 Σεπτεμβριος - Οκτωβριος 1997

Mungo Jerry και Γιαννης Πετριδης 22 Σεπτεμβρίου 1973

Taste :

Socrates Drank The Conium - 15 - 9 - 1973  Αγιος Κοσμας

3 σχόλια:

fool είπε...

Θρυλικές αρπαχτές από αεριτζήδες διοργανωτές που έβαλαν κι αυτοί το λιθαράκι τους στην πολιτιστική οπισθοδρόμηση της χώρας...

Electric Looser είπε...

χαχα στην Ελλαδα ειμαστε fool....

fool είπε...

Μα φυσικά ξεχνιέται αυτή η "λεπτομέρεια", γι αυτό το "πνεύμα" της ελληνικής αφερεγγυότητας ομιλώ που δυστυχώς υπάρχει παντού και είναι για κλάματα.